Toen ik mijn dissertatie schreef, had ik een helper: mijn kater Alfi. Elke morgen zat hij precies op tijd na het ontbijt op mijn bureau en wachtte erop dat ik kwam. Nee, nu geen planten meer water geven, niet nog gauw even dit regelen of daarin snuffelen, nee: mijn kater herinnerde me er zwijgend aan dat het nu tijd voor lezen en schrijven was. Als ik dan aan mijn bureau zat, ging hij op een hoek liggen en sliep terwijl ik werkte.
Onze tekst stamt uit de Bijbelse wijsheidstraditie. Deze ging ervan uit dat de mens die naar de wijsheid luistert, in contact komt met de innerlijke orde van de schepping. In ons geval betekent dat: als we er de tijd voor nemen ons op één ding te concentreren en niet inhalig alles tegelijkertijd doen, dan komen we in harmonie met de schepping Gods. Ook zij heeft haar tijdelijke ritmes die in het scheppingsverhaal van de Bijbel een heel grote rol spelen. Soms lijkt het alsof de dieren dat veel dieper verinnerlijkt hebben dan wij.
Johannes Taschner
Leave a Comment