Kunt u zich in 3 woorden voorstellen?
Ik heet Zidani. Eigenlijk is het Sandra Zidani, maar men zegt meestal Zidani. Ik ben humorist en humanist.
Wat is uw relatie met het protestants geloof?
Lange tijd is het protestantisme voor mij een dragende kracht geweest. Ik ben van nature diep mystiek aangelegd. Mijn moeder is katholiek en mijn vader moslim. Godsdienst was thuis een beetje taboe. Ik heb altijd zedenleer gevolgd en mijn moeder heeft me in het geheim laten dopen toen ik 2 of 3 dagen oud was.
In de manier waarop ik naar de dingen kijk ben ik mystiek. Het atheïsme is me vreemd, het is iets dat niet bij mij hoort. Ik geloof overigens dat mystiek of atheïstisch zijn, een manier is om de wereld te bezien; het is geen waarheid op zich.
En het protestantisme?
Het eerste contact is er gekomen door een overlijden. Ik woonde een protestantse dienst bij. Ik herkende mij daarin omdat ik me altijd dichter bij de christelijke cultuur gevoeld heb dan bij de islamitische. Praktisch gezien is de Islam nogal abstract voor mij. De taal van de Koran is zeer beeldend en omdat ik geen Arabisch ken, kan ik de Koran niet lezen in zijn oorspronkelijke taal.
U zult me nu zeggen dat ik ook geen Hebreeuws of Grieks ken!
Ik heb me vervolgens tot het protestantisme bekeerd. Het was een manier om een eigen godsdienst te hebben los van mijn ouders. Ik ben gedoopt op 22 jaar terwijl ik aan de VUB studeerde. Ik weet het, het is atypisch.
Maar eigenlijk vind ik dat het protestantisme, ten opzichte van een tekst, vraagt om een houding die dicht bij het vrij onderzoek staat. Door toeval ben ik leraar protestantse godsdienst geworden ben. Ik heb een vervanging gedaan van 4 maanden en dat is 10 jaar geworden. Ondertussen beschouw ik mezelf niet meer als protestant. Ik moet eerlijk toegeven dat het dogma me niet past. Ik ga niet meer naar de kerk; het past niet bij me. Ik geloof trouwens niet in het paradijs, noch in de hel. Ik zou niet weten waar men al die mensen in het paradijs zou zetten. Zou het een soort i-Cloud zijn?
Dat is het probleem met godsdiensten, dat ze dragers zijn van de waarheid. En dus een oordeel uitspreken. Het lijkt me realistischer om de dingen op een humanistische manier te zien.
Dus, ik ben mystiek. Ik heb vaak het gevoel dat ik in verbinding sta met de goddelijke natuur van de wereld. Het is iets dat niet bewezen noch aangetoond kan worden. Het is ambigu, ’t is zoals de liefde.
Zelfs al noem ik me niet meer protestant, mijn stap om me te laten dopen was zeer authentiek. Deze ervaring is voor mij mijn eerste oprechte ervaring geweest. Het was een echte bekering.
Het is een goede zaak dat ik de Bijbel heb kunnen bestuderen. Vooral omdat het mijn cultuur is. En sinds de paar jaar dat ik me aan de Koran heb gezet, realiseer ik me dat altijd hetzelfde verhaal terugkeert: de waarde van de mens. Dat is het, wat heilig is.
Jammer genoeg is het heilige vandaag vervangen door geld en door honger naar macht. Dat kan leiden tot terrorisme. Onze samenlevingen hebben de sociale ongelijkheid laten toenemen omwille van ons persoonlijk comfort. Bijvoorbeeld: made in China. Het is niet duur, maar tegen welke prijs voor de arbeiders, dikwijls kinderen?
Een terugkeer naar een maatstaf zou niet overbodig zijn. De wereld is ons aan het ontglippen en ik denk dat de oplossing ligt in meer rechtvaardigheid voor de zwaksten, m.n. de vrouwen en kinderen, en in een evenwichtigere economie. Dat zal meer empathie in onze manier van leven vragen. Het is eigenlijk een unieke gelegenheid om naar iets anders te gaan.
Wat is uw geliefde Bijbeltekst?
Er zijn veel verhalen die ik fantastisch vind. Ik houd erg van de gelijkenis van de talenten. En het marchanderen van Abraham met God, als die aankondigt dat hij Sodom en Gomorra zal verwoesten. Ik houd ook van Jona, als hij op de vernietiging van Ninevé zit te wachten en God het niet doet. De geschiedenis van Jozef en zijn broers. En een klein vers dat me te pas kwam tijdens de examens: “Ga nu, en ik zal u zeggen wat ge zeggen moet” (God tegen Mozes).
In het Oude Testament zijn er veel onderhandelingen. Dat vind ik fantastisch in de Joodse godsdienst: in staat zijn om altijd de dialoog met de tekst gaande te houden. Niet de pretentie te hebben een waarheid in pacht te hebben.
Ik houd ook van Psalm 23 en van het heel korte vers in het Nieuwe Testament: “Jezus weende”.
Wat is het gebed voor u?
Het is tijd doorbrengen met het niets en met het alles. Tijd nemen om het hoofd leeg te maken. Weer aanhaken bij mezelf en bij het universum. Me ontdoen van zorgen. Dat kan ook een moment in het bos zijn. Of denken aan iemand met wie het niet goed gaat, hopen dat het haar beter zal gaan.
Wat kan volgens u de bijdrage zijn van protestanten in onze samenleving?
Ik vind dat de protestanten meer het woord zouden moeten nemen. Paus Franciscus doet het steeds vaker en hij zegt geen onnozelheden – dat verandert. En er moet meer gepraat worden over gevoelige onderwerpen; maar ook wijsheid, filosofie en reflectie is nodig.
Leave a Comment